Even iets nieuws, een klets blog vanuit mij.
Gisteren plaatste ik namelijk een foto van mezelf op social media met daarbij de tekst dat ik trots was op mezelf. Best gek om te zeggen eigenlijk, dat je trots bent op jezelf. Maar toch..
Lekker cliché: Ik ben Naomi en ik ben trots op mezelf.  Niet alleen op mezelf hoor, maar eigenlijk op ons allemaal. Op een ieder die zichzelf een beetje weggecijferd heeft zodat we met z’n allen deze crisis doorkomen.
Deze week maakt gewoon 8 weken thuis.. Bizar om aan terug te denken. 2 maanden waarop de hele wereld op z’n kop stond.

Homeschooling, hoe dan?!

Toen we het bericht kregen dat de scholen dichtgingen weet ik zeker dat bij iedereen de gedachte wel rond ging. Uhmm oke, kinderen thuis, maar nu dan? Hoe moet ik dit voor elkaar krijgen, ik ben geen juf.. Zo gingen er de eerste dagen allerlei schema’s de rondte die (met name)  moeders hadden opgesteld om de dag door te komen.

Huiswerk

Wat was het fijn toen er ineens pakketjes huiswerk thuis gebracht werden en we wat ondersteuning kregen vanuit school. Bij een ieder gebeurde dit op een andere manier, met uiteindelijk hetzelfde doel. Ouders ondersteunen en de kinderen zoveel mogelijk kunnen bieden. Of het nu digitale lessen waren of gewoon ouderwets in de boekjes, dat maakt verder niet uit. In principe had iedereen wel een aanknopingspunt.

Meer buitenschoolse activiteiten

Ik denk dat de meesten nu ook wel meer leuke dingen gedaan hebben. Ouders werden creatiever en gelukkig zat het weer ontzettend mee. Waarschijnlijk hebben de meesten van ons wel buiten geleefd en gelukkig maar. Zo konden de kinderen al hun energie kwijt want tsja, dat rondrennen met alle vriendjes en vriendinnetjes tijdens gym en buiten spelen, dat zat er nu even niet in. Onze trampoline kwam nu goed van pas!

Huishouden

Waar je dan ook direct mee geconfronteerd word als iedereen thuis is, juist, meer troep! Eerlijk is eerlijk. Vaker stofzuigen en dweilen, poetsen, meer afwas en hier ook duidelijk meer was van al dat buiten spelen en de verkleedpartijtjes. Dat doen we er natuurlijk gewoon even bij. Tussendoor poetsen lukt prima met 3 kids, die niet direct weer opnieuw alles viesmaken, de schone was uit de wasmand plukken om ermee te gaan spelen *ik zal geen namen noemen Harvey*

Werk

Leuk hoor, al dat huiswerk maken met de kinderen, het leuke dingen doen en het huishouden bijhouden.. Maar de meesten moesten toch ook gewoon nog werken. Hier thuis in ieder geval wel. Ik 24 uur buitenshuis en Joachim 40 uur thuis. Normaal gesproken gaat dat prima, want we hebben lieve oppas oma’s en opa’s. Maar ja, nu dus niet..
Dus we moesten creatiever zijn, wat vaak betekende dat hij in de nacht al aan het werk ging, zodat hij klaar was als mijn dienst begon.
Mega onhandig, maar we moeten wat he? We hebben ook beiden wat vakantie dagen extra moeten opnemen om het rond te breien maar ach, als dat het enige is wat we in moeten leveren dan komen we er nog goed vanaf.

Aandacht verdelen

Omdat Macy meer huiswerk had, merkte ik dat ik meer tijd aan haar aan het besteden was in het begin. Dus ik ben wat bewuster omgegaan met de verdeling van mijn aandacht. Geen idee of ze het zelf erg hebben gemerkt, maar voor mezelf vond ik dit een stuk fijner. Veel eerlijker. Dus huiswerk maken met de 1 was daarna uitgebreid spelen met de ander. Ook probeerde ik de input van hun ideeën allebei op te pakken. Al is het een stuk moeilijker om dino’s op te graven, dan een spelletje te spelen of te bakken. Maar ach, je kunt het maar verzinnen! Ik hou er wel van, die creativiteit.

Ballen hooghouden

Alles bij elkaar was het wel een pakket wat we voorgeschoteld kregen. Prachtig weer, maar weinig opties om ook maar ergens heen te gaan want tsja #blijfthuis.
Natuurlijk was het niet allemaal fantastisch en zijn er zeker momenten geweest waarop ik het echt niet meer zag zitten.. Maar als ik dan realistisch nadacht wist ik ook wel dat er geen andere opties zijn dan gewoon doorgaan en je schouders eronder zetten. Maar dat inzicht kwam natuurlijk pas na een zak chips, reepje Tony of met wat hulp van Ben & Jerry.
Gelukkig had ik een nieuwe uitlaatklep, deze blog! Super fijn. De energie die ik eruit haalde als ik jullie reacties las en berichtjes, de nieuwe mensen die ik nu leer kennen. Onwijs speciaal vind ik dat!

Versoepeling van de maatregelen.

Toen het weer tijd was voor de nieuwste persconferentie had ik, net als veel anderen waarschijnlijk, de uitgelekte ideeën al gelezen.. Maar ik kon me niet voorstellen dat er al zoveel in 1x open zou gaan. Ik bedoel nu kan het dan ineens wel allemaal tegelijk open? Niet geleidelijk, maar hopla zoveel tegelijk. Ergens gaf het me een opgelucht gevoel. Yes, weer naar de kapper om die vreselijke punten bij te werken, mijn voetjes weer zomerproof te maken, buiten sporten met z’n allen want daar is mijn conditie nu echt dringend aan toe. Vanaf maandag de scholen weer open, zullen we dan toch de kids naar school brengen?

School

Qua school blijven we nog steeds bij ons standpunt, nu nog even niet. We kijken het eerst even aan. Misschien dat het anders geweest was als ze hele dagen waren gegaan met overblijven. Daar had ik me een stuk prettiger bij gevoeld. Maar nu, die wisseling en het extra schoonmaken en verkeer wat erbij komt kijken. Het onregelmatige ritme daarnaast voor de kinderen. Nee dat voelt gewoon nog niet goed. Extra risico zitten we met de gezondheid van Joachim gewoon nog niet op te wachten, dus dan nemen we maar extra maatregelen. Nog minimaal een extra weekje thuis lesgeven. Die week kan er dan ook nog wel bij, dat maakt niet heel veel uit denk ik dan. Hopelijk verloopt dan alles soepeltjes, valt het qua cijfers ook mee en kunnen ze alsnog snel naar school. We merken het vanzelf wel weer.

Bijzonder en uniek

Zo kun je het wel omschrijven voor mij, deze periode is echt speciaal. Gelukkig zijn we allen in goede gezondheid, hebben we meer tijd met elkaar mogen doorbrengen waarin we zoveel leuke dingen hebben kunnen doen.. Nee het was niet altijd even makkelijk, maar JA het was het wel waard!
Zoveel mogelijk binnen 4 muurtjes blijven voor onze gezondheid en die van anderen, CHECK! We did it peepz!

Oh wat een lap tekst is het weer geworden, kwebbelkont dat ik ben..
Tot zover “even” een bijklets momentje!