Het eten bij kinderen, hier is toch altijd wel een hoop over te doen. De één eet te weinig, de ander teveel er is altijd wel iets van te zeggen. Er zijn hele voedingsschema’s te vinden, per maand veschreven, waar ook ik vroeger gebruik van heb gemaakt natuurlijk. Want tsja bij zo’n eerste wil je dat alles “perfect” verloopt natuurlijk en je je volledig ingelezen hebt. Maar nu bij de 3e? Bij Harvey maakte ik me eigenlijk nooit echt zorgen, hij dronk de fles altijd goed en toen we op vaste voeding overgingen was dit ook heel geleidelijk en leek dit geen probleem.
Maar nu was ik op het moment dat ik eigenkijk hard wilde roepen:
Help mijn kind wil niet meer eten. Gelukkig hebben we dat niet gedaan, want hier op de camping is er toch niemand die mij hoort, dus hulp had ik niet hoeven verwachten ervan.. Wellicht dat het helpt, uit je systeem is, maar toch. Kijken naar het probleem leek me een betere oplossing.
Niets meer eten?
Oke niets meer eten is niet helemaal waar. Hij liep de hele dag rond met dat ene woordje: “KOEK?”. Boterhammen smeerde ik in alle vormen en smaken, maar deze gooide hij nog net niet terug naar mijn hoofd. Jam likte hij bijv. eerst af en liet het dan subtiel vallen vlak naast zijn stoel. Of pindakaas, wat hij heeeeerlijk vond, hij rook eraan en haalde er nog net zijn neus niet bij op en flop, ook deze belande in de “jammer-hoor-hoek”. Help mijn kind wil niet meer eten, want alles beland op de vloer!
Geen brood?
Oke, geen brood dan in de ochtenden en middag. Maar wat dan? We probeerden het met een halve boterham, dit boden we aan, wilde hij het niet, dan niet. Kwark at hij nog wel eens, met name als wij het naast hem aan het eten waren, dan wilde hij het ook hebben. Maar zodra ik het hem alleen gaf was het foute boel.. Fruit, dat at hij als een malle. Dus een fruit ontbijtje was altijd nog een escape gelukkig. Maar liever iets wat meer vult natuurlijk..
Avondeten
Als we dan de ochtend en middag overleefd hadden qua voeding, dan was er altijd nog de avond. Ohhh my. Het leek wel een mik wedstrijd. Hoe ver kan ik dit boontje gooien? Hoe hard kan ik mijn bord proberen om te kiepen? Als ik met mijn lepel tik, komt er dan muziek uit? In mijn ogen was Harvey bijzonder creatief namelijk. Want naast het afkeurende gedrag ten opzichte van mijn kookkunsten, wilde hij wel altijd knuffelen en kusjes geven vanuit zijn stoel. Ik werd meegetrokken aan mijn shirt of trui en moest hem stevig vasthouden.. Alsof hij iets wilde vertellen?
Niet pushen
Natuurlijk heb je wel zoiets van, waarom eet je niet? Kom, even proberen. Niet dat je het erin propt, al had ik dat het liefste gedaan natuurlijk. Maar extra stimuleren en wat bozer kijken en praten, jup ik kan het afvinken van de lijst hoor. Toch is dit niet the way to go. Boos worden of proppen is absoluut niet handig tijdens een nee-fase. En dat we in een nee-fase zaten was wel erg duidelijk aan de hoeveelheid waarin dat woordje terugkwam aan tafel per dag.
Grote jongen
Met slapen had hij dit ook al, hij wilde ook grote jongen zijn en dat ledikantje dat was maar niks. Dit liet hij heel duidelijk merken. In een gewoon bed slaapt hij dan ook al prima. Bizar vroeg en ik vind het eigenlijk nog steeds maar niks, maar we doen het maar. Want zodra ik hem ook maar in de buurt breng van zijn ledikantje zet hij het al op een krijsen. Dus we accepteren het, hij wil in een groot bed. Net als broer en zus. Dus je voelt het misschien al aankomen, waar zit een struikelblok voor deze man? Juist, het servies!
Babybordje, serieus mama?!
Omdat Harvey nog niet heel netjes eet, heeft hij een bordje met rand erom. Zo’n wortelbordje van Olvarit, ideaal! Als hij dan schept, dan valt de helft er niet vanaf want de lepel komt tegen de opstaande rand aan. Fijn? Nee dat is het dus niet.. Want broer en zus hebben een plat bord dus die wil hij ook. Nog liever eigenlijk een stenen bord zoals mama die heeft aan tafel. Zodra ik hem dus een ander bord geef, eet hij een stuk beter! En maak ik het helemaal bont, dan geef ik hem gewoon de pan. Super slecht maar ej, da heeft hij tenminste keus. Dit werkt vooral bij pasta erg goed, alles in één. De tv staat dan aan, mega pedagogische flop natuurlijk maar hij kijkt en eet! Hij eet! Nee niet alles, maar er gaat iets naar binnen! Iets wat geen toetje heet, maar gewoon avondeten is.
Kleine stapjes
We zijn er nog niet, maarrrr hij eet weer! Ik heb een aantal dagen gesmokkeld door zelf ook van plastic bordjes te eten. Dan keek hij de tafel rond en vond het wel prima zo. Aangezien ik het risico niet wil nemen dat hij met mijn bord gaat lopen gooien natuurlijk.. Maar dat niet eten, dat baarde me wel zorgen want een paar dagen kan dit prima, maar hoelang houden we dit samen vol? Uiteindelijk zal bij toch wel weer gaan eten? Wat als hij niks blijft eten, leeft mijn kind dan straks op koekjes en fruit??
Terugblik
Joachim keek een paar dagen terug in een boekje over hoe het met Macy en Bentley ging qua eten. Wat bleek, rond de 1,5 hadden zij ook deze dip. Na wat google werk bleek dat dit ontzettend normaal! Dus geen zorgen over een koek-fruit dieet, zover hoeft het niet te komen. Wat ik nu inderdaad merk is dat hij steeds vaker zijn brood wel op eet! Wat een opluchting. Ik ben toch zo slecht in deze zaken he, onwijs weinig geduld en bang dat er iets mis is. Gelukkig heb ik er nu wel vertrouwen in dat alles goed komt, het is hier al 2x prima verlopen de nee-fase/ de ik-lust-dit-niet fase en ook de groen eten moet ik niet fase is al 2x aan de deur geweest. Ik weet zeker dat we dit ook wel weer overwinnen. Alleen moet mama zich even niet zo aanstellen, benieuwd of dat lukt!
Die fases, het blijven fases, wel komen er wel weer doorheen.. Tot we bij de volgende fase zijn ben ik bang.. Want als er 1 ding is wat ik heb geleerd is dat er altijd een nieuwe fase komt.. En dat elke fase weer anders is, zo ook de oplossing ervoor. Maar we blijven het gewoon proberen, want wie weet, is de perfecte oplossing dichterbij dan je denkt 🙂
Hoe gaan jullie om met de fases van je kinderen? Al perfecte oplossingen gevonden toevallig die je wil delen? Laat het me dan weten in de reacties.
♥
[…] Macy en Bentley is het nooit een probleem geweest maar het Harvey is het een heel ander verhaal. Ik beschreef dit al eerder wat uitgebreider en ik moet zeggen dat de situatie nu sinds een paar weken eindelijk […]