Degene die mij al een tijdje volgen weten dat we vorig jaar tijdens de verhuizing een heftige periode hebben gehad met het slaappatroon van Harvey. De avonden waren gewoonweg verschrikkelijk te noemen en zo erg dat we het af en toe gewoon echt niet meer wisten. Dit moest veranderen. Ik deel mijn verhaal en vertel je: Zo leerde ik mijn peuter om zelf te gaan slapen!
Voor de verhuizing
Voor wij gingen verhuizen sliep Harvey redelijk goed. Hij lag op de kamer bij Macy met zijn ledikantje en vond het altijd fijn om daar te slapen. Wel kroop hij soms uit zijn ledikant en ging dan bij Macy liggen. Wat zij natuurlijk helemaal niet erg vond, maar wij niet zo’n strak plan vonden! Voor ik ga slapen loop ik altijd de kamers van de kinderen af dus dan legde ik hem weer lekker terug in zijn eigen bed. In de nacht werd hij (bijna) nooit wakker namelijk.
Verhuizen
Toen we eenmaal naar de chalet verhuisden hadden we de indeling dan ook zo gemaakt dat Macy en Harvey een kamertje deelden.
De 1e nacht ging dit perfect. (Ik had het 2e bed uit de ruimte gehaald en zijn ledikantje daar weggezet) De 2e nacht echter werd al een probleem, hij wilde niet in het ledikantje maar in het “grote” bed bij Macy. Maar helaas, met geen mogelijkheid kregen we hem in slaap. Hij bleef maar het kamertje uitlopen en alles bij elkaar gillen.
Het grote bed
Dan maar in ons bed. Macy had immers ook haar slaap nodig en met zulke gehorige muurtjes hield hij iedereen wakker. Bij ons in bed lukte het wel.. Een week denk ik ongeveer, toen begon het drama. Hij kwam met geen mogelijkheid in slaap, dus we moesten erbij blijven liggen. Hoe dit gebeurde? Geen idee. Maar wat eerst een kwartier werd, leidde uiteindelijk tot soms 2 uur!! 2 uur lang met een huilende peuter die maar niet wilde slapen. Hij vond het te spannend, niet leuk, veel te gezellig? Geen idee, maar het was enorm frustrerend dat hij gewoon maar niet sliep. Zoveel sliep hij overdag echt niet meer, dus waar het vandaan kwam?
Nog meer verhuizen
Helaas moesten we uiteindelijk nog meer verhuizen dus het slapen bij ons op de kamer bleef aanhouden bij gebrek aan kamers. Een uur naast hem liggen tot hij goed sliep was echt wel gewoon inmiddels, we werden er letterlijk gek van. Zo intens!
Nieuwe huis
In het nieuwe huis zette dit door, maar dan wel in zijn eigen bedje. Hij kroop in zijn eigen bed, wij moesten er bij blijven tot hij sliep. In de eerste paar weken was dit ook best lang, maar toen we uiteindelijk het middagslaapje er helemaal hadden afgehaald en hij gewend was aan zijn kamer was het vaak binnen 15/20 minuten al dat hij sliep. Maar dan lag je er nog steeds wel naast. Dit moest gewoon anders. Ook bij logeren en bij oppas in de avond was dit zo niet handig.
Afbouwen
Begin van deze maand was ik er eigenlijk helemaal klaar mee. Het ernaast liggen is gewoon onhandig. Als ik alleen ben en een half uur kwijt ben, dan wil daarna nog naar de andere kids, die dus best wel even moeten wachten. Dat is niet handig. Tijd voor verandering!
Het afbouwen startte ik gewoon zomaar, uit het niets, geen idee of het effect zou hebben. Wel voor het slapen altijd dezefde routine aangehouden. Tandjes poetsen, plassen, pyjama aan en in bed een boekje lezen. Na het lezen een dikke knuffel en kus en tijd om te gaan slapen.
Afstand nemen
Waar ik altijd naast hem lag, ging ik nu op de grond naast het bed zitten en ik had zijn handjes vast. Ik streelde hem over zijn hoofd en ruggetje en uiteindelijk viel hij in slaap. Dit deed ik zo 3 dagen en daarna ging ik een paar passen verderop zitten. Natuurlijk wel even uitleggen dat ik er ben en hem gerust stellen. Elke 3 dagen zette ik een paar passen extra tot ik uiteindelijk om het hoekje zat. Heel vreemd. Hij keek zo nu en dan eens even en zag dat ik er nog zat. Uiteindelijk accepteerde hij het e ging slapen.
De deur dicht
Natuurlijk komt dan ook uiteindelijk het moment dat je de deur dichtdoet en wegloopt. Ik ging onder het mom van de was dus weg. In mijn eigen kamer, die er tegenover ligt, pakte ik de wasmand en ging dit op bed vouwen. Harvey kwam wel 5x kijken en steeds legde ik hem terug op bed met de boodschap dat hij moest gaan slapen en ik de was aan het doen was. Uiteindelijk vertelde ik hem dat als hij goed zou slapen, we de volgende dag Spiderman stickers zouden kopen, speciaal voor hem! Raad eens wie er hierna ineens sliep.
Spiderman stickers
De volgende dag stonden we dus in de Action met 3 vellen Spider-Man stickers, de held. Spider-Man is namelijk echt life, dus die hoort erbij!! Deze mocht hij kopen en diezelfde avond plakten we de eerste sticker. Elke dag een sticker als hij goed zou slapen. Ik moet zeggen we zijn nu 2 weken verder en hij slaapt perfect! Natuurlijk waren de 1e 3 dagen enorm wennen, kwam hij er soms uit maar nu hij weet dat de stickers er alleen zijn als hij goed slaap gaat het super.
Zo enorm trots
Nu ben ik dus zo enorm trots op deze jongen! Hij slaapt gewoon echt helemaal zelf. Ik kan hem in zn bedje laten kruipen, ik dek hem toe en hij gaat gewoon he-le-maal zelf slapen!! Hoe fijn is dit?! Ik zag hier zo enorm tegenop en nu is het gewoon zo ver. Hij gaat helemaal zelf slapen! Super toch gewoon.
Zo leerde ik mijn peuter om zelf te gaan slapen. Heb jij dit ook als problematisch ervaren, hoe is het bij jou afgelopen uiteindelijk?
