Waarschijnlijk kent iedereen het liedje wel, oma’s aan de top, of je nu wil of niet. Zelf vind ik dat dit liedje niet alleen voor de oma’s geldt maar ook zeker voor de opa’s. Want daar zijn ze hier in huis ook echt helemaal dol op. Maar laten we eerlijk zijn, hier is het inderdaad altijd wel feest als de opa’s en oma’s er zijn. Zodra ze door de deur stappen, of zelfs als ze de auto’s aan zien komen, is het OMAAAAAA of OPAAAAA!
Die arme mensen kunnen niet even rustig binnen komen want er worden direct 100 vragen gesteld terwijl de ander verteld over wat ze hebben meegemaakt de dag ervoor en ze krijgen ook nog een dikke knuffel. Oja en of ze meteen even die mooie toren willen bouwen zodat ze hem kunnen slopen.
Oma’s aan de top
Toen ik zwanger was van Macy dachten we nauurlijk al snel na over de oppas. Hoe gaan we dat regelen? Ik werkte toen nog onregelmatig en een kinderopvang was daardoor erg onhandig met zulke wisselende tijden en helemaal met de last minute roosters die slechts 2/3 weken voor startdatum uitkwamen. Gelukkig waren daar onze ouders. We maakten een heel schema met opties en Joachim had een vrij flexibele baan met thuiswerk opties waardoor het perfect werkte. Nou ja, perfect, het werkte. Ik was regelmatig in de weer om alles rond te breien zodra dat rooster eindelijk weer eens binnen kwam.
Toe aan iets anders
Na de geboorte van Bentley vond ik er niets meer aan. Alle telefoontjes en geregel continu. Ik werd er best gestoord van. Het bracht zoveel rompslomp mee. Maar een andere baan met 2 kleine kindjes, ik vond het nogal wat. Dus het duurde wel even voor ik besloot gewoon de gok maar eens te wagen. En hoe fijn was dat! Vaste dagen en tijden, geen avonden en weekenden meer. Even de rust er in voor iedereen. De kids waren 2 dagen met de ene opa en oma en 1 dag op het kinderdagverblijf. Op mijn vergaderdagen en andere last minute wijzigingen kon ik een beroep doen op de andere opa en oma. Wat een luxe, ik ben me er zeer bewust van. Natuurlijk heb je ook hier te maken met vakanties en ziektes, maar dit is altijd wel op te lossen met een oppas tante her en der ofzo, haha.
Win/win/win situatie
Natuurlijk snap ik dat het oppassen door opa’s en oma’s niet voor iedereen fijn werkt, maar hier is het een prettige oplossing. De kinderen genieten intens, de opa’s en oma’s genieten en wij kunnen ons werk doen en weten dat ze in goede handen zijn. Natuurlijk zijn de regels op zulke dagen net iets anders. Worden ze wat meer verwend en gebeuren er andere dingen. Maar dat is oké, want op dat moment moeten wij als ouders het even los laten. Natuurlijk hoeven ze niet de hele dag door te snoepen en tv te kijken, gaat de opvoeding ook op die dagen zeker door. Maar er al zeker verschil in zitten en dat weten de kinderen maar al te goed.
Liefde
Onze ouders passen met alle liefde op. Niet alleen om ons uit de brand te helpen, maar ook zeker om zo meer tijd met de kleinkinderen te hebben. Want wie word er tegenwoordig als eerste begroet als je binnenkomt? Juist, de kids. De regels die voor jou als kind gelden, die zijn spontaan verdwenen.
De band tussen grootouders en kleinkinderen is prachtig om te zien. Die twinkelende oogjes als ze elkaar weer zien, het is onbetaalbaar.
Herken jij dit ook bij jullie kinderen en ouders? Is het bij jullie ook opa’s en oma’s aan de top?
♥
